Lentekriebels = Wintervet verbanden

Lentekriebels spelen op…
Vroeg uit de veren om de vroege vogels voor te zijn.
Even gedag zeggen tegen de warme bakker.
Onze achtertuin (park) is nog gehuld in de duisternis. Met mijn zaklamp speur ik over het wateroppervlak van de Franse vijvers. Dobberende slapende eenden schrikken op…
De vogels liggen nog in hun nest… Ik stel vast dat het park nog in slaapmodus is.
Ook bij de woonwijk Kleine Landeigendom is er op dit vroege uur nog geen kat te bespeuren, zij liggen nog te spinnen in hun nestje. De straten zijn leeg. Het is muisstil, alhoewel de muizen dansen en feesten op de tuintafels. (Als de kat van huis is…).
Na een 5 tal kilometer en een uur later komt het landschap tot leven.
Ganzen strekken hun vleugels uit en maken aanstalten om op te stijgen. Konijnen huppelen voor mij uit op het wandelpad. Vogels verlaten hun slaapplaats en beginnen aan hun zoektocht naar voedsel.
Heerlijk genieten van het ochtendgloren…
Ik ruik de geur van heerlijke verse pistolets.
De ontbijttafel op het terras staat klaar. Lekkere geurende koffiedamp weerspiegelt in het zonlicht. Mijn wintervet dat ik juist heb verbrand vul ik terug aan met verse boterpistolets en een knapperige croissant.
Toch, het idee alleen al, ik ben trots op mezelf.
Ik ben de vroege vogels voor geweest…